Als projectleider instroombevordering heb ik het geluk veel met jongeren te mogen werken. Dat is voor mij echt een cadeautje. Voor mij zijn ze inspirerend en heb ik veel respect hoe zij zich al worstelend in de huidige maatschappij een plek naar zichzelf weten te vinden.
Onze deelname van meubelmakerworden.nl op de onderwijsbeurzen is voor mij dan ook echt een feestje, mijn standbemanning bestaat vaak uit minimaal 5 studenten van verschillende opleiders.
Ook op de beurs in Hardenberg had ik veel geluk, op de vrijdag had ik maar liefst 9 studenten die mij wilden ondersteunen. Kanjers zijn het. Eén van die studenten is Amy van Druten, een eerstejaars student meubelmaker/(scheeps-)interieurbouwer van het Graafschap College in Doetinchem. Amy komt op mij over als een enthousiaste gezellige dame. Gezien haar leeftijd (26) werd ik nieuwsgierig, wat heeft ze hiervoor gedaan en wat heeft haar doen kiezen voor ons mooie vak.
Ik besloot haar te vragen voor een interview en ze zei gelukkig volmondig “ja hoor”.
Lees verder voor haar verhaal:
Amy volgde havo/vwo en dit ging haar prima af. Toch merkte ze in de tweede klas dat ze niet echt gelukkig werd van de hele dag in de schoolbanken. Ze wilde liever gewoon lekker bezig zijn en dat was op dit niveau niet mogelijk.
Al van kinds af aan houdt Amy van bakken; taarten, cup cakes etc. Toen zij voor Amnesty International cup cakes met het logo van Amnesty had gemaakt, kwam zij in aanraking met een vrouw van deze organisatie die haar wist te vertellen dat ze ook naar basis/kader kon gaan en daar consumptief kon volgen. Dan zou ze leren bakken en daar haar beroep van kunnen maken.
Dit liet Amy zich geen 2e keer vertellen. Ze ging in gesprek met haar moeder en deze reageerde heel fijn: “Als dit is wat je wilt, dan staan we achter je”.
Zo gezegd zo gedaan. Althans.. dat leek het. Toch waren er nog 4 a 5 gesprekken op school nodig om ze te overtuigen dat de stap van havo/vwo naar basis/kader voor Amy toch echt het beste was.
Uiteindelijk heeft ze de overstap mogen maken, vanaf leerjaar 3 zat zij op de basis/kader opleiding en mocht ze doen waar ze blij van werd: bakken. En het was ook echt heel leuk, ze leerde er niet alleen bakken, er was ook een restaurant waar mensen kwamen eten.
“Serveren was trouwens niet mijn ding” zegt ze lachend. “We moesten van 16 verschillende drankjes onthouden welk glas erbij hoorde”. “En” voegde ze er aan toe “veel mensen willen je graag helpen en halen dan een glas van het dienblad af en dag ging echt niet altijd goed”.
Tijdens deze periode is Amy’s decaan een paar keer bij haar langs gegaan om te vragen of ik ze spijt van had. Hier kon ze altijd volmondig “Nee” op zeggen. Ze vertelde hem dat ze heel blij was dat hij destijds voor haar heeft gekozen met haar toekomst als prioriteit en niet hoe het eruit zou zien voor de school.
Na het vmbo heeft Amy de volledige opleiding Banketbakker gevolgd en op haar 18e was ze klaar. Echter, er was geen werk in te vinden. Als er al iets was, was het zover reizen dat het voor haar niet te doen was. Amy heeft 4 maanden in een supermarkt gewerkt en kon toen aan de slag bij een bakker. Voornamelijk in de winkel en af en toe mocht ze mee bakken. Leuk, maar niet echt haar droom en dat zijn echt grote Amerikaanse taarten maken.
Ook kreeg ze in die periode een huisje en merkte ze dat ze het erg leuk vond te klussen. Een beetje meubeltjes opknappen. Het begon echt een beetje te kriebelen.
De corona periode brak aan en ze besloot nog geen stappen te nemen. Ze was blij dat ze een baan had en durfde het risico niet te nemen.
Na deze periode besloot ze de stap te nemen, ze benaderde een aantal bedrijven met de vraag of ze daar het vak mocht leren. Van alle bedrijven reageerde er maar één. Deze had zelf al 3 stagiairs in dienst en kon er geen meer bij hebben.
Amy besloot naar de open dag van het Graafschap college te gaan en werd enthousiast van het vak. Nicole Brundel van het samenwerkingsverband meubel heeft haar verder geholpen.
Inmiddels heeft ze de eerste twee maanden van de opleiding achter de rug en na de herfstvakantie start ze in de BBL bij Rouwhorst-Taken te Lichtenvoorde, een bedrijf dat maatwerk meubels maakt. Ze heeft er echt zin in.
Toen ik haar vroeg welk werk haar ouders doen, vertelde ze lachend dat haar vader lang geleden ook meubelmaker is geweest. “Hij is dan ook heel enthousiast en vraagt bij elk gereedschap dat hij heeft of ik het kan gebruiken, dat is echt leuk” vertelt ze.
Ik vraag Amy of ze nog tips heeft voor jongeren die niet weten wat te gaan doen. “Ga opties onderzoeken” zegt ze eerst. Daarna voegt ze er aan toe; “de steun van je ouders heb je echt hard nodig! Als ik de steun van mijn ouders niet had gehad, had de school mij nooit laten gaan”.
En de taarten ? Die bakt ze nog wel hobbymatig voor mensen in haar omgeving.
Wil je meer weten over de beroepen in de meubel- en interieurbouwbranche? Ga dan naar meubelmakerworden.nl.
Ben je nieuwsgierig naar Amy? Ze heeft me beloofd in 2025 weer op de beurs mee te helpen op de onderwijsbeurs noordoost
Dank je wel Amy, ook het interview met jou was een feestje.